Rozdział 9

Porozmawiałyśmy jeszcze trochę a później obejrzałyśmy film 'Now is good'. W połowie filmu przyszedł Kuba. Przyjaciółka poszła z nim pogadać. Musiałam obejrzeć sama do końca. Gdy skończył się film przyszedł Damian. Gdy wszedł od razu mnie przytulił.
-Damian! Dusisz mnie!- chłopak oderwał się ode mnie.
-Co się stało?- spojrzał mi w oczy. 
-Nic oglądałam film.
-To czemu płakałaś?
-Zdaje ci się.
-Justyna zaufaj mi.
-no bo ona umarła a ten chłopak został sam.- zaczęłam ryczeć.
-Ehh..kobiety.-westchnął Damian.
-nie moja winna że mam uczucia.
-Ja też mam.
-Chyba ze stali.
-a co tam masz?- dostrzegłam że chłopakowi z kieszeni wystaje bransoletka. Tak mi się wydaje że to bransoletka.
-wszystkiego się dowiesz później.
-przyznaj się że lubisz nosić bransoletki a nie.-chłopak zaśmiał się.
-jasne w prost uwielbiam.
-Czekaj idę się przebrać.
-Może ci pomóc.
-Nie trzeba.-pobiegłam na górę. Weszłam do łazienki. Wytarłam łzy i umyłam twarz. Zdjęłam ubrania ale sobie przypomniałam że nie wzięłam na przebranie. Wyszłam z łazienki w bieliźnie w końcu Damian jest na dole chyba. Podeszłam do szafy i zaczęłam szukać ubrań.
-Ładnie się prezentujesz jak na moją przyszłą dziewczynę.- usłyszałam za plecami. Odkręciłam się.
-Miałeś czekać na dole!- krzyknęłam.
-Wiem ale mi się nudziło a tu mam świetne widoki.- wzięłam poduszkę i zaczęłam walić nią chłopak.
-Wont z mojego pokoju!- chłopak tylko się śmiał. Spostrzegłam że za brunetem jest łóżko. Walnęłam go z całej siły poduszką tylko nie przewidziałam że chłopak złapie mnie za nad garstki i upadnę z nim. Leżałam na chłopaku.
-Nie wiedziałem że tak na mnie lecisz.
-jasne..wmawiaj sobie.-wstałam z chłopaka i podeszłam do szafy.
-Nie patrz!- krzyknęłam.
-Coś jeszcze pokażesz?- spytał chłopak. Na szafce leżał misiek. Wzięłam miśka i rzuciłam w chłopaka.
-Śliczny misiek ale wole ciebie.- nic nie powiedziałam . Wzięłam czarne rurki i białą bluzkę z nadrukiem ‘OneRepublic’. Uwielbiam ten zespół. Poszłam do łazienki. Założyłam ciuchy. Gdy weszłam do pokoju Damian leżał na łóżku.
-Nie za wygodnie ci?- spytałam.
-Wygodnie ale jeszcze przydałabyś się ty. –wyciągnął do mnie ręce.
-Umiesz zrobić warkocza?- spytałam.
-Umiem.-spojrzałam zdziwiona nie sądziłam że umie.
-Nie patrz się tak na mnie. Czasami robię siostrze warkocza.
-aha..no chyba że tak.-usiadłam na łóżku.
-Siadaj tu.-wskazał na kolana.
-A co to za różnica?- wstałam i usiadłam chłopakowi na kolanach.
-muszą być jakieś plusy że robię tobie warkocza.
-Jak mi splączesz włosy to cię skopie.-chłopak zaśmiał się.
-Ty byś tylko mnie kopała?
-nie miałabym kogo wkurzać.
-o..Tylko po to ci jestem potrzebny?
-nie ja lubię z Tobą gadać.
-Tylko?
-oj nie marudzi.-pocałowałam chłopaka w policzek. Po chwili Damian powiedział mi że już.Wstałam i przejrzałam się w lustrze nawet ładnie wyglądał.-no ładnie.-powiedziałam wchodząc do pokoju.
-cieszę się że podoba ci się.-wskazał na policzek.
-dostałeś już dwa buziaki w tym dniu. 
-dla mnie za mało.-pocałowałam chłopaka w policzek. Brunet wstał.
-Fanka OneRebulic?-spytał z lekkim uśmiechem.
-Uwielbiam ten zespół.-wzięłam telefon i zeszłam po schodach a Damian za mną.
-Chyba niedługo będą mieli koncert w Polsce.-powiedział Damian.
-Zgadza się.
-Zawsze chciałam jechać na koncert.-dodałam po chwili.
-To nie jedziesz?-założyłam buty.
-Nie.-otworzyłam drzwi.Brunet wyszedł a ja za nim.Zamknęłam drzwi.Przez całą drogę do szkoły wygłupialiśmy się.Po drodze wstąpiliśmy do domu Damiana po ciasto.Pod szkołą stała Daria poszłam do niej a Damian do chłopaków z naszej klasy.
-Hej!-przywitałam się.
-Cześć gdzie masz ciasto na festyn?
-Mój przyjaciel go trzyma i obawiam się że zostanie zjedzone przez chłopaków.-przyjaciółką zaśmiała się.Spojrzałam w stronę Damiana.Chłopak mrugnął do mnie.
Poczułam że policzki mnie szczypią. Spojrzałam szybko na przyjaciółkę.
-nie powinni.
-mam nadzieje..ale mniejsza o to..jesteś z Kubą?
-Porozmawialiśmy szczerze i zostaliśmy przyjaciółmi.
-A powiedziałaś o ciąży?
-Nie.
-Czemu?
-Jeżeli Kubie powiem ze jestem w ciąży będzie chciał do mnie wrócić.
-To dobrze.
-Właśnie nie...chce żeby wrócił do mnie bo mnie kocha a nie dla dziecka...


*********************************************************************************

PRZEPRASZAM że tak długo musieliście czekać na 9 rozdział, ale totalnie nie miałam weny :(